1. Prostota
-prosta, zrozumiała składnia
-niewielkie rozmiary (program już o rozmiarze kilkuset kilobajtów)

2. Obiektowość
-punktem centralnym programowania w tym języku są dane (obiekty)

3. Sieciowość
-posiada bogatą bibliotekę procedur do pracy z protokołami TCP/IP – HTTP, FTP (dostęp do plików jest jak w lokalnym systemie plików)

4. Niezawodność
-brak modułu wskaźnikowego
-kompilator wykrywa wiele błędów już podczas samej kompilacji

5. Bezpieczeństwo
-odporność na wirusy (dzięki JVM(wirtualnej maszynie Javy), która tworzy jakby odrębne środowisko działania programów)

6. Niezależność od architektury
-Java Virtual Machine (JVM)

7. Przenośność
-określone rozmiary podstawowych typów danych (jak i działania arytmetyczne na nich; tu np. wartość Integer ma stałą określoną pojemność, niezależnie od systemu operacyjnego)
-biblioteki systemowe Javy definiują przenośne interfejsy (np. w interfejsie jest zaimplikowana metoda/funkcja dla określonego systemu operacyjnego)

8. Interpretacja
-interpreter Javy może wykonać swój kod na każdym urządzeniu, na którym ten interpreter jest zainstalowany (Java 9 | jshell)

9. Wysoka wydajność
-kod bajtowy może być tłumaczony w locie – JIT (just in time) (np. najczęściej wykonywany kod może być zoptymalizowany względem wydajności)

10. Wielowątkowość
-istniejący obecnie na świecie prawdopodobny koniec zwiększania liczby tranzystorów w procesorach zmusza do używania większej ilości procesorów (zamiast szybsze staramy się by było ich więcej)

11. Dynamiczność
-możliwość dodawania kodu do działającego programu